Przez ostatnie dwieście lat Polska była niepodległym państwem tylko dwa razy – w dwudziestoleciu międzywojennym oraz po 1989 roku aż do teraz i miejmy nadzieję już na zawsze.

Państwo zawsze starało się zapewnić bezpieczeństwo obywatelom. Obecnie bezpieczeństwo wyraża się w innych wymiarach: społecznym, gospodarczym, a militarnym na szczęście mniej, choć ten aspekt jest również istotny. Państwo dba o obywatela m.in. poprzez wprowadzanie różnego rodzaju obowiązkowych ubezpieczeń: np. OC czy składek na ubezpieczenie społeczne. Zebrane w ten sposób pieniądze władza dba o nasze interesy i opiekuje się nami. Jednak zbytnia ingerencja w życie i wolności obywatela szybko przekształca się w niechęć do systemu, szczególnie do systemu, który od wielu lat trapi choroba niegospodarności i nieefektywności. Mowa jest oczywiście o systemie ubezpieczeń społecznych w Polsce. System, łagodnie mówiąc kuleje, a specjaliści przewidują, że bez głębokiej reformy w latach najbliższych, za lat kilkanaście po prostu upadnie. Upadnie również idea państwa, który ubezpiecza obywatela.

Obywatel będzie musiał wziąć sprawę w swoje ręce, a wtedy biada rządzącym.